РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Валярына Кустава
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
Хайку Яблычнага Спаса
* * *

 
Прасьцяг скончыўся,
і няма куды ісьці.
Гляджу на зоры.
 

* * *

 
Дождж закіпае.
Сьлед пільнуе крок. Зямлёй
бот прычмяквае.
 

* * *

 
Цьвітуць каштаны...
Каля могілак думкі
расцугляліся.
 

* * *

 
Сырная поўня.
Сузор’ям у нябёсах
дазваньня мігцець...
 

* * *

 
Сьцюжа, сувоі.
У завірусе жыцьцё
заблыталася.
 

* * *

 
Вецер. З лужыны
бяздомны сабака п’е.
Душы няўтульна.
 

* * *

 
Кусты засохлых
парэчак на ферумных
парэнчах вісяць.
 
2002
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.